نشکرنعمت بزرگ!
?روزمان را با #قرآن آغاز کنیم
? یاد آوری نعمت #چهل سالگی انقلاب اسلامی در #سی شب با قرآن (10)
سوره البقرة (2): آيه 47
يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمِينَ (47)
اى بنى اسرائيل! نعمتم را كه به شما ارزانى داشتم، بياد آوريد و اين كه من شما را بر جهانيان برترى بخشيدم.
امام خامنه ای در دیدار جمعی از فرماندهان سپاه ۱۳۷۰/۱۱/۱۸
هرکس که تلاش کرد، در همان راهی که تلاش کرده است، خدا به او کمک میکند. تلاش، معیار و میزان برای به دست آوردن دستاوردهاست. حفظ دستاوردها هم همینطور است؛ یعنی بیتلاش نمیشود.
تاریخ در مقابل ماست. قرآن - معلم بصیرتبخش بشریت - در مقابل ماست. در چند جای قرآن خداوند به بنیاسرائیل میفرماید: «و انّی فضّلتکم علی العالمین»؛ من شما را بر همهی عالمین فضیلت بخشیدم؛ اما همین بنیاسرائیل کاری کردند که خدای متعال فرمود: «و ضربت علیهم الذّلّة و المسکنة و بائو بغضب مناللَّه»! خداوند قوم و خویشی با کسی ندارد؛ این تلاش انسانهاست که تعیین کنندهی سرنوشت آنهاست؛ لذا در سورهی جمعه میبینید که دربارهی همین بنیاسرائیل میفرماید: «مثل الّذین حمّلوا التّوریة ثمّ لم یحملوها». تورات را بر آنها حمل کردند؛ یعنی بر دل و جان و زندگی و ذهن آنها وارد کردند - پس اینها از تورات بهره بردند - اما «ثمّ لم یحملوها»؛ لیکن بعداً امتداداً اینها تورات را با خودشان برنداشتند و آن را از ذهن و دل و واقعِ زندگیشان خارج کردند. ظاهر تورات وجود داشت، اما باطن تورات دیگر نبود؛ آن وقت «کمثل الحمار یحمل اسفارا»!
نعمتهای معنوی باید با تلاش به دست بیاید و پس از آنکه به دست آمد، باید با تلاش حفظ بشود
تدوین : رجبعلی بازیاد